Blue Lines Trio

'Good music should be round and must have everything life has; it has animals, it has people,it has events, it has politics, it has religion, everything' - Steve Lacy


Raoul van der Weide - contrabas, kraakdoos, geluidsobjecten        
Michiel Scheen - piano
George Hadow - drums




Raoul van der Weide stelde in 2012 het Blue Lines Trio samen en bracht daarmee drie generaties improvisatoren bijeen. Het trio blijft onverminderd op zoek naar nieuwe mogelijkheden van samenspel. Traditie en eigen inbreng worden speels verweven in een aansprekende smeltkroes van milde anarchie, stuiterende swing, krokante akkoorden, mélodies trouvés, bezielde ballads, woogie-tunes en interim-partituren. 

Het trio werkt regelmatig samen met gasten zoals Mars Williams en Han Buhrs, en op projectbasis als het Blue Lines Sextet, met Ada Rave (tenorsaxofoon), Bart Maris (trompet) en Wolter Wierbos (trombone). 

Michiel Scheen en Raoul van der Weide werkten reeds meerdere decennia met toonaangevende formaties zoals met het Maarten Altena Ensemble, het Guus Janssen Octet, met Misha Mengelberg, Paul Termos en in vele internationale ensembles. George Hadow is een exponent van nieuwe generaties improvisatoren die de Nederlandse muziek verrijkt. 

“(2022) … het trio bereikt een nieuw plateau van consistentie en expressiviteit … transparantie en speelsheid, swing en vrijheid gaan hand in hand … de muzikanten vormen een eenheid waarin de individuen niet los van elkaar lijken te kunnen opereren … improvisaties die qua intensiteit en logica niet onder doen voor de gecomponeerde stukken … de thema’s zijn aangenaam transparant en zonder gekunstelde aandachttrekkerij … een aanstekelijke, sprankelende en veerkrachtige groove … flonkerende vrije improvisaties … kwikzilver wisselingen van stemming en stijl … Hadow roept de meedogenloze, veerkrachtige voortstuwing van Han Bennink op, terwijl Scheens granietharde touché de felle ritmische drive van het trio versterkt en akkoorden ontketent die splinteren en sprankelen. Van der Weide weet zijn warm geïntoneerde baslijnen iets wezenlijk menselijks mee te geven en maakt ze melodisch onweerstaanbaar.
(2014) … sprankelende composities en tintelende vrije improvisaties … een pracht van een debuutplaat … een pareltje om te ontdekken … de cd staat vol met fijnproeversmuziek … elke improvisatie heeft een eigen identiteit, klank en karakter ... musici met een bijzondere melodische en harmonische alertheid ... heldere stukken waarin grote contrasten worden ingebouwd, soms vloeiend, dan weer met horten en stoten … de cd zit vol verborgen en impliciete intelligente muzikale grapjes … het is een zeer gevarieerd en kleurrijk geheel … een trio dat meer erkenning verdient …”


Reacties op eerder werk van de trio-leden:
- George Hadow: ‘A f***ing good drummer!’ (Han Bennink, 2012)
- Michiel Scheen: 'Odd twists and sharp angles, post-Monk, post-Mengelberg, even' (The Village Voice, 2004).
- Raoul van der Weide: '
The lines warmly intoned root the music in something innately human and melodically irresistible.’ (Downbeat, 2023)






The Blue Lines Trio constitutes of three generations of improvising musicians. In 2012 Raoul van der Weide brought together George Hadow and Michiel Scheen. It is not a traditional pianotrio, but a triowith equal treatment of every instrument.
The group continues its restless quest for new possibilities of interplay. Tradition and personal input are playfully interwoven in an appealing melting pot of mild anarchy, stumbling swing, crunchy chords, mélodies trouvés, blissful ballads, woogie tunes and interim scores.

Raoul, George and Michiel frequently team up with guests such as Mars Williams and Han Buhrs, and on a project basis works as the Blue Lines Sextet, with Ada Rave (tenorsaxophone), Bart Maris (trumpet) and Wolter Wierbos (trombone). 

For decades, Van der Weide and Scheen worked within leading formations in improvised music. For instance with Maarten Altena, Guus Janssen, Misha Mengelberg, Paul Termos and in many international ensembles. George Hadow represents a new generation of improvisers who recently enrich the Netherlands’ music scene.


“ (2022) … the trio establishes a new plateau of consistency and expressiveness … transparency and playfulness, swing and freedom go hand in hand … the musicians improvise so much in unison that the individuals seem unable to operate independently of each other … intense and logical improvisations that compare with the composed pieces … the themes are pleasantly transparent and without artificial attention-grabbing … an infectious, coruscating and springy groove … scintillating free improvisations … quicksilver changes of mood and style …Hadow evokes the relentless springy propulsion of Han Bennink, while Scheen's granite-tough attack reinforces the trio's fierce rhythmic drive, unleashing chords that splinter and sparkle. The lines warmly intoned by Van der Weide root the music in something innately human and melodically irresistible. 
“ (2014) … sparkling compositions and tingling free improvisations … a beauty of a debut album … a little gem to discover ... music for connoisseurs … clear compositions with strong contrasts, sometimes smooth, sometimes jerky ... no improvisation resembles others, every track is an entity and has a character of its own … musicians with particular melodic and harmonic alertness … the cd is full of hidden intelligent musical jokes … a very diverse and colorful ‘contemporary improvised music’ album …”

Reactions on earlier work of the band members:
- George Hadow: ‘A f***ing good drummer!’ (Han Bennink, 2012)
- Michiel Scheen: 'Odd twists and sharp angles, post-Monk, post-Mengelberg, even' (The Village Voice, 2004).
- Raoul van der Weide: '
The lines warmly intoned root the music in something innately human and melodically irresistible.’ (Downbeat, 2023)

Popular posts from this blog

Video clips

Reviews